Γ. Ψυχογιός: Σταματήστε την επικοινωνία, κάντε πολιτική: η Κρήτη ασφυκτιά και οι πρόσφυγες υποφέρουν.

Οι μαζικές αφίξεις στην Κρήτη μέσα σε λίγες ώρες γκρεμίζουν το κυβερνητικό αφήγημα. Η αναστολή πρόσβασης στο άσυλο και το νομοσχέδιο Πλεύρη για τις Επιστροφές είναι ταυτόχρονα απάνθρωπα, έκνομα και αναποτελεσματικά, όπως είχαμε εγκαίρως επισημάνει.

Εδώ και δύο χρόνια με αυξημένες ροές, γεγονός που είχαμε φέρει επανειλημμένα με Ερωτήσεις στη Βουλή, δεν έχει γίνει κανένα ουσιαστικό διάβημα στην ΕΕ. Ούτε για δίκαιο επιμερισμό της ευθύνης και μετεγκαταστάσεις, ούτε για συντεταγμένες επαφές με τη Λιβύη που προφανώς εργαλειοποιεί το ζήτημα. Έτσι επιβαρύνονται ασύμμετρα και οι τοπικές κοινωνίες της Κρήτης και οι πρόσφυγες και μετανάστες, στην προσπάθεια της Ελλάδας να παίξει τον ρόλο του δεσμοφύλακα και της αποθήκης ψυχών της Ευρώπης, όπως επιτάσσει το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης ΕΕ.

Απαιτούνται τώρα: ενεργοποίηση και ενίσχυση ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού, όπως είχε γίνει σε περιόδους με πολλαπλάσιες ροές που είχε κληθεί να διαχειριστεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Υπηρεσίες του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου και όλων των συναρμόδιων Υπουργείων πρέπει να έχουν ισχυρή παρουσία και συντονισμό στο πεδίο και όχι να αφήνει η κυβέρνηση την αυτοδιοίκηση και τα κινήματα αλληλεγγύης των πολιτών να παλεύουν μόνοι τους. Απαιτούνται αξιοπρεπείς υλικές συνθήκες υποδοχής σε προσωρινές δομές με καταγραφή και ταυτοποίηση όλων όσων φτάνουν στο νησί, άμεση στήριξη των Υπηρεσιών και της αυτοδιοίκησης στην Κρήτη σε προσωπικό και μέσα, αποσυμφόρηση με μεταφορά στις δομές της ενδοχώρας.

Επίσης, απαιτείται αποκατάσταση της πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου με εξατομικευμένη κρίση όπου θα διαπιστώνεται ποιος δικαιούται και ποιος όχι διεθνή προστασία, πίεση και παρέμβαση στην Ευρώπη σε όλα τα επίπεδα για ενιαίο σύστημα ασύλου, υποδοχής, επιστροφών και μετεγκαταστάσεις αιτούντων άσυλο, ενίσχυση των επιχειρήσεων έρευνας-διάσωσης και την ίδια στιγμή σοβαρή διπλωματική πρωτοβουλία και ενέργειες προς τη Λιβύη.

Χρειάζεται πολιτική λύση, σοβαρή αντιμετώπιση στο πεδίο από έναν οργανωμένο κρατικό μηχανισμό, εξωτερίκευση του ζητήματος που δεν μόνο ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό. Σίγουρα, δεν χρειάζονται από την κυβέρνηση άλλα επικοινωνιακά τεχνάσματα και εγκατάλειψη των Δήμων και των προσφύγων και μεταναστών χωρίς καμία ουσιαστική και πρακτική στήριξη.